Στὴν Ἐλευσῖνα, τὴν ἱερὰ πόλι τῶν Ἑλλήνων, τελέσθηκε γιὰ πρώτη φορὰ στὰ νεώτερα χρόνια πρὶν ἀπὸ τέσσερα χρόνια (τὸ 2008), μὲ πρωτοβουλία τοῦ Κέντρου Ἐλευσινιακῶν Μελετῶν ΔΑΕΙΡΑ, ὁ συμβολικός «Ἱερὸς Ἄροτος» τοῦ Ραρίου πεδίου. Μετὰ τὴν τελευταία καταστροφὴ τῆς Ἐλευσῖνος ἀπὸ τοὺς Βησιγότθους τὸ 395 μ.Χ., μετὰ ἀπὸ πολλὰ χρόνια λήθης καὶ ἀπαξίωσης τῆς ἱερᾶς πόλεως, μετὰ τὸν ἀποχαρακτηρισμὸ κάθε ἐκτάσεως τοῦ Ραρίου πεδίου ὡς ἀγροτικῆς γῆς ἀπὸ τοὺς σύγχρονους Ἀλάριχους ποὺ φεῦ μᾶς διοικοῦν, ἔγινε τὸ πρῶτο συμβολικὸ παραδοσιακὸ ὄργωμα καὶ σπορὰ γνησίου σπόρου σίτου, μὲ χαρακτῆρα «ἱερᾶς ὑπομνήσεως».
Προτείναμε τότε νὰ δημιουργηθῇ στὴν Ἐλευσῖνα, λόγῳ ἱστορικῆς παραδόσεως, τράπεζα σπόρων σίτου ἀπὸ ὅλα τὰ ἑλληνικὰ εἴδη. Ἕνας λόγος παραπάνω σήμερα, ποὺ ἀναζητοῦμε μὴ γενετικὰ τροποποιημένους σπόρους, καὶ μάλιστα ἀναζητοῦμε σπόρους Ζειᾶς, τοῦ δημητριακοῦ μὲ τὶς ἄριστες ἰδιότητες ποὺ καλλιεργούσαμε ἔκπαλαι μὲ τὰ χαμηλὰ ποσοστὰ γλουτένης (βλ. «λιμὴν τῆς Ζέας» καὶ «Ζείδωρος ἄρουρα»).
Θυμίζουμε κάποια λόγια μνήμης ἀπὸ τοὺς Ἱστορικούς μας Συγγραφεῖς, μοναδικὰ στὴν παγκόσμια βιβλιογραφία, τεκμήρια τῶν πανάρχαιων καταβολῶν μας:
Δήμητρα καὶ Ἐλευσὶς εἶναι «πρόξενος μεγίστων ἀγαθῶν, οὐ παρ’ Ἕλλησιν μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ πᾶσι σχεδὸν τοῖς βαρβάροις», διότι «μόνη Δημήτηρ τότε πρώτη τροφήν ἀνθρωπείαν ἤνεγκε… ὧ κάλλιστα καὶ ἄριστα τρέφεται τὸ ἀνθρώπινον γένος». Μάλιστα «οὐκ ἄν τις εὐεργεσίαν μείζονα εὕροι, καὶ γὰρ (τὰ εὑρήματα-δῶρα τῆς Δήμητρος) τὸ Ζῆν καὶ τὸ καλῶς Ζῆν περιέχουσι».
Δηλαδὴ τὰ δῶρα τῆς Δήμητρος, ποὺ εἶναι ἡ τροφὴ τοῦ Σίτου καὶ οἱ Θεσμοὶ τοῦ Γάμου καὶ τῆς Οἰκογενείας, εὐεργέτησαν τὴν ἀνθρωπότητα, διότι περιέχουν τὸ Ζῆν καὶ τὸ καλῶς Ζῆν. Ἡ Δήμητρα «τῷ Τριπτολέμῳ ἀποδοῦναι τὸν τοῦ σίτου σπόρον, ὧ συντάξαι πᾶσιν ἀνθρώποις, μεταδοῦναι τῆς τε δωρεᾶς, καὶ τὰ περὶ τὴν ἐργασίαν τοῦ σπόρου διδάξαι». Ὁ Ἐλευσίνιος Τριπτόλεμος ἀνέλαβε τὴν Ἀποστολὴ νὰ ἀνασυντάξη τοὺς ἀνθρώπους, νὰ μεταδώση δωρεὰν τὰ δῶρα τῆς Θεᾶς, καὶ νὰ διδάξη τὴν γεωργικὴ τέχνη τοῦ Σίτου.
Αὐτὲς οἱ παραδόσεις τῶν προγόνων μας ἀπὸ τὴν προϊστορικὴ ἐποχὴ ἐπέδρασαν ἐπὶ χιλιετίες, ὥστε οἱ Ἕλληνες τῆς Κλασικῆς ἐποχῆς καὶ δὴ οἱ Ἀθηναῖοι «τρεῖς ἀρότους ἱεροὺς ἄγουσι, πρῶτον ἐπὶ Σκίρῳ, δεύτερον ἐν τῇ Ραρίᾳ, τρίτον ὑπὸ πόλιν καλούμενον Βουζύγιον». Ὥστε γινόταν «Ἱερὸς Ἄροτος» (ὄργωμα) τὸ φθινόπωρο καὶ ἔπειτα «Ἱερὰ Ἅλως» (ἁλώνισμα) τὸ θέρος, στὴν «ἱερὰ γῆ» τῆς Ἐλευσῖνος τὴν καλουμένη «Ὀργάδα», στὸ Ράριον πεδίον, τὸ «φερέσβιον οὖθαρ ἀρούρης», τὸν μαστὸ τῆς γῆς τὸν ζωοδότη!
Στὶς 25 Νοεμβρίου, Κυριακὴ στὶς 10.30΄ στὸ τέρμα τῆς ὁδοῦ Δήμητρος στὴν Ἐλευσῖνα, θὰ σᾶς περιμένουν οἱ Ἐλευσίνιες κόρες μὲ τοπικὰ ἐδέσματα ἄρτων καὶ πολυσπόρια-πλυκούκια, μὲ χοροὺς καὶ τραγούδια τῆς σπορᾶς, ἄλογο καὶ ἄροτρο, σπόροι καὶ θεατρικὸ δρώμενο, σ’ ἕνα ἀντάμωμα ζωῆς.
Τὸ DNA τοῦ σίτου εἶναι 40 φορὲς πολυπλοκώτερο τοῦ ρυζιοῦ, 6 φορὲς πολυπλοκώτερο τοῦ καλαμποκιοῦ καὶ 5 φορὲς πολυπλοκώτερο τοῦ Ἀνθρώπου (!), ὅπως ἀποκάλυψε στὴν ὁμιλία της ἡ Ἰωάννα Κόκλα (ἡ ψυχὴ τῆς ὑπομνήσεως), ἡ γεν. γραμ. τῆς ΔΑΕΙΡΑΣ, ποὺ θὰ ἀκούσουμε καὶ πάλι ἐφέτος μὲ θέμα: «Ἡ Ἐλευσίνα ὡς διαχρονικὸ σύμβολο ἀρωγῆς καὶ ὑπόμνησης τῶν πανανθρώπινων θεσμῶν, τῆς Γεωργίας καὶ τοῦ Πολιτισμοῦ». Πράγματι, τὸ δῶρον αὐτὸ τῆς Δήμητρος εἶναι τὸ «κάλλιστον καὶ ἄριστον» γιὰ τὴν θρέψι μας.
Ὅμως τὰ κερδοσκοπικὰ συμφέροντα (καὶ ὄχι μόνον) πολυεθνικῶν Ἑταιρειῶν, μὲ ὑβρίδια καὶ γενετικὰ τροποποιημένους σπόρους, ἐλέγχουν ἀσφυκτικὰ τὴν παγκόσμια τροφοδοσία. Τὸ «μαυραγάνι» ποὺ θὰ σπείρουμε, καθὼς καὶ ἄλλα εἴδη σπόρου σίτου στὴν Ἑλλάδα, κουβαλοῦν μέσα τους, ὅπως καὶ ὁ Ἄνθρωπος, τὴν Ἱστορία καὶ τὸν Πολιτισμὸ αὐτοῦ τοῦ τόπου. Ἀλίμονο ἄν χαθοῦνε, θὰ χαθοῦμε κι ἐμεῖς.
Ἐμπνευσμένοι ἀπὸ τὴν ἱστορία τῆς Ἐλευσῖνος, διδαγμένοι ἀπὸ τὶς παραδόσεις τῶν προγενεστέρων, διαισθανόμενοι τὴν κρίσι ποὺ ἐπῆλθε, θέσαμε τὸν «πρῶτον λίθον» τὸ 2008. Τὸ κίνημα τῆς ἐλευθερίας τῶν Σπόρων καὶ τῆς Βιοκαλλιέργειας γνωρίζει διαρκῆ ἄνοδο στὴν Χώρα μας. Μαζί μας θὰ εἶναι ἐφέτος ἡ Χαρά Σαΐτη γιὰ νὰ μᾶς ὁμιλήσῃ μὲ θέμα: «Οἱ ντόπιοι Σπόροι καὶ ὁ ρόλος τους στὸν Πολιτισμὸ καὶ τὴν Ἐλευθερία», μιὰ βιωματικὴ εἰσήγηση γιὰ μιὰ ἄλλη ποιότητα Ζωῆς». Εἶναι συντονίστρια ἀπὸ τὴν Ὁμάδα Περατιᾶς Αἰτωλοακαρνανίας τῆς ἐναλλακτικῆς κοινότητας «Πελίτι», ὅπου διατηροῦν καὶ προμηθεύουν δωρεὰν γνησίους σπόρους κάθε εἴδους φυτοῦ (www.peliti.gr) μὲ εὑρύτατο δίκτυο ἀνταλλαγῆς σπόρων.
Ὑπ’ ὄψιν ὅτι προτίθενται οἱ ἐπικυρίαρχοι νὰ μᾶς ἀπαγορεύσουν κι αὐτὴν τὴν ἐλευθερία. Ἄς διατηρήσουμε ντόπιους σπόρους καὶ τοὺς διαδώσουμε σεβόμενοι τὴν Ἱστορία καὶ τὶς Παραδόσεις μας. Ἄς πορευτοῦμε πάνω στὴν γνήσια γραμμὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, μὲ ὅποιες δυνάμεις ὁ καθένας μας διαθέτει, γιὰ νὰ ξαναβροῦμε τὴν χαμένη μας ταυτότητα καὶ ποιότητα. Ἄς ἐμπνευσθοῦμε ἀπὸ τὴν ἰδέα τῆς Ζωῆς, ποὺ ἡ Ἱερὰ Ἐλευσὶς διαχρονικὰ διδάσκει στὴν Ἀνθρωπότητα.
Ἀναστάσιος Στάμου