Μια ποιητική προσέγγιση του βιβλίου"Μετά τον Μικρό Πρίγκιπα, της Ελένης Α. Ηλία"

Μια ποιητική προσέγγιση του βιβλίου
Μετά τον Μικρό Πρίγκιπα, της Ελένης Α. Ηλία
 
(με ερέθισμα την παρουσίαση του βιβλίου από τη συγγραφέα,
στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ασπροπύργου, στις 27 Ιουνίου 2013)
 
Η ηρεμία της φωνής της σαν γαλάζια αύρα απλώθηκε τριγύρω. Σκέπασε το χώρο, αναβλύζοντας πηγαία νερά για χατίρι όλων των γήινων και φτερωτών πλασμάτων.
Η δύναμη του χαμόγελού της άνθισε στον κήπο του κοριτσιού, σαν τα όμορφα, κρυστάλλινα μοσχομπίζελα.
Ούριοι άνεμοι καλέστηκαν. Έντυσαν με τις μυρωδιές και τα τρυφερά αγγίγματά τους τις καρδιές.
Ξεχύθηκαν τα συναισθήματα…
Αρμονικά έπιασαν το χέρι του τρανού κόκκινου, του ολοστρόγγυλου, παιχνιδιάρικου κίτρινου, τα ακροδάχτυλα του ροζ, του ανυπότακτου μωβ τη μαγική πανοπλία, του γενναίου πράσινου την ορμή ενώ το πορτοκαλί λευτέρωσε ένα χαμόγελο, αυτή τη φορά μακριά από τις γρίλιες…
Όλα μαζί αφέθηκαν στο χορό του Δειλινού!
Και κείνο με τη σειρά του, αγκάλιασε την Ψυχή.
Ρίζωσε την Αισιοδοξία.
Βλάστησε την Ελπίδα.
Προβλημάτισε τη Σκιά.
Ζωντάνεψε ένα νέο Κήπο, πόσο όμορφο στ’ αλήθεια…
Ένα πέταγμα με τα θαλασσοπούλια ήταν αρκετό να μερέψει το σκοτάδι και τα τζιτζίκια να ξεκινήσουν ξανά το τραγούδι τους, ρουφώντας μια γουλιά ακόμη καλοκαίρι.
Και η ζωή;  Αρχόντισσα… λουσμένη με το ζωντανό Φως του Ήλιου.
Σ’ ευχαριστώ Ελένη για τα συναισθήματα που μου ζωντάνεψες μέσα από την ιστορία σου… Και τη γαλήνη που πότισες την  καρδιά μου… ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Αιμιλία Πανταζή*
(Η Αιμιλία Πανταζή αρθρογραφεί στο Storie Uname, ένα ηλεκτρονικό περιοδικό με θέμα τους Ανθρώπους).